Welke Film Te Zien?
 

Het einde van Happy Death Day uitgelegd

Door Aaron Pruner/27 december 2017 13:27 EDT/Bijgewerkt: 24 januari 2018 16:29 EDT

Happy Death Day werd een verassende verrassing toen het in de bioscopen terechtkwam - naar de top van de box office-hitlijsten schieten en een binnenlands bruto van $ 55 miljoen op een budget van $ 4,8 miljoen, en enthousiaste recensies verdienen van critici en publiek. Dat is een hele prestatie voor een film die kan worden omschreven als Groundhog's Day voldoet aan Schreeuw.



Oppervlakkig gezien volgt het verhaal een universiteitsmeisje dat gedwongen wordt dezelfde dag steeds opnieuw te beleven terwijl ze probeert niet vermoord te worden. Maar hoewel de film een ​​leuke mix biedt van intriges, genre-humor en sprongangst, Happy Death Day onderzoekt onverwachts ook enkele diepgaande problemen. Dit is niet alleen een film over een meisje genaamd Tree (Jessica Rothe) die vastzit in een moorddadige tijdlus. Laten we een stap terug doen en alles opsplitsen. Waarschuwing: er zijn grote spoilers verder.



Een tijdlus, onverklaard

Er zijn twee hoofdplotapparaten die de drive aansturen Happy Death Day verhaal: de mysterieuze identiteit van Tree's moordenaar en de oorzaak van die ongelukkige tijdlus. Hoewel de film uiteindelijk de moordenaar van Tree onthult, krijgt het publiek nooit een echte verklaring voor de lus waarin onze held vast komt te zitten. Wat de film wel doet, is ons stukjes geven voor een grotere puzzel - kijkers laten invullen de lege plekken op zichzelf.

In een interview met Thrillist, regisseur Christopher Landon (Paranormale activiteit: The Marked Ones) gaf toe dat Universal tijdens de pre-productie aandrong op een duidelijke reden voor de tijdlus. Maar Landon hield vast aan zijn wapens en hield vol dat het mysterie achter Tree's hachelijke situatie - haar moord, de tijdlus, de dood van haar moeder, haar verbroken relatie met haar vader en de groeiende lijst met verdachten van moord - de kijkers zou blijven investeren tot de laatste momenten van de film . 'Voor mij', legde hij uit, 'ging het erom ervoor te zorgen dat er voldoende geloofwaardige rode haringen en verdachten waren.'

Scenarioschrijver Scott Lobdell voegde toe: 'Ik wilde de horrorfilm- en slasherfilmtropen nemen en ze ondersteboven keren.' Hoewel het een absoluut risico was om deze formule op zijn kop te zetten, bleek het eindresultaat een slaperige hit die het publiek lang na het einde van de eindcredits aan het praten hield.



De verlossing van een gemeen meisje

In het begin van het verhaal wordt Tree afgebeeld als het stereotiepe vrouwenclubmeisje - weet je, het vermoeide cliché dat is onderzocht in films als Gemene meiden en tv-programma's zoals Schreeuw koningin. Ze is van plan om bijna iedereen te vervloeken, en haar materialistische, zelfzuchtige gedrag wordt voortdurend beloond door Danielle (Rachel Matthews), de leider van het dispuut in kwestie.

Maar terwijl het publiek onmiddellijk geneigd is Tree te haten, draait haar reis snel de tafels om naar kijkers, terwijl de film een ​​aantal mysterieuze (zelfs bovennatuurlijke) zaden plant om dit moordmysterie te ontplooien. In het proces biedt het verhaal van stripboekschrijver Scott Lobdell enkele complexe karakterlagen, waardoor het ontstaat Happy Death Day's onconventionele voorsprong die het waard is om mee in te leven. Het is een eenvoudig concept en een van de verhaalcomponenten die de horrorfilm hebben geholpen nederlaag Blade Runner 2049 aan de kassa.

'Elke slasher-film begint met het vermoorden van het gemene meisje en het goede meisje dat tot het einde leeft', vertelde LobdellThrillist. 'En ik dacht: hoe kan ik het gemene meisje en het brave meisje tot dezelfde persoon maken?'



Een beschermengeltheorie

Een populaire tijdlus-theorie heeft betrekking op Tree's eigen overleden moeder. De dag waarop onze held herleeft, is niet alleen de dag waarop ze wordt vermoord - het is ook haar verjaardag ... en dat is ook de verjaardag van haar overleden moeder.

Elke ochtend wordt Tree wakker in de slaapzaal van een ietwat boekenachtige student genaamd Carter (Israel Broussard). Terwijl ze deze herhalende nachtmerrie doormaakt, laat Tree voortdurend een armband achter die haar moeder haar heeft gegeven, wat Carter ertoe aanzet deze keer op keer terug te geven. Zo'n belangrijk item vergeten is slechts één teken van Tree's ontkenning. Ze leeft in een sleur vol feesten die haar helpt de emotionele en fysieke spanningen te overstemmen als ze het verdriet van haar moeders dood onder ogen ziet.

De film heeft enkele vluchtige momenten waarop Tree oude verjaardagsvideo's bekijkt - reflecterend op een aantal gelukkigere herinneringen met haar moeder. Maar elke dag negeert ze de telefoontjes van haar vader, wat verwijst naar een gebroken familiedynamiek die niet alleen tot uiting komt in het constante feesten van Tree, maar ook in haar vreselijke persoonlijkheid. Is het mogelijk dat deze moorddadige tijdlus werd georkestreerd door haar eigen moeder buiten het graf? Het bovennatuurlijke concept is nogal dwaas als je erover nadenkt, maar de aanwijzingen komen zeker overeen.



Een verkenning van verdriet

Op het oppervlak, Happy Death Day is een moordmysterie die het publiek tot het einde toe laat gissen. Maar diep van binnen is de film een ​​verkenning van verdriet - en de emotionele en fysieke tol die het van een persoon kan eisen.

We hebben al gesproken over de dood van Tree's moeder en haar verbroken relatie met haar vader. En terwijl de tijdlus waarin ze zich bevindt, haar fysiek gevangen houdt in een nachtmerrieachtige wereld waar ze dezelfde dag opnieuw moet herhalen - de verjaardag van haar geboorte, die haar bestaan ​​opnieuw koppelt aan haar moeder, met wie ze een verjaardag deelde —De film zinspeelt op Tree's leven dat al vastzit in een repetitieve cyclus van zwaar feesten en destructief gedrag. Kortom, ze leidt een levensstijl die de realiteit overstemt en de volwassen verantwoordelijkheid die daarbij hoort.



Het kost deze tijdlus om haar ogen te openen voor het destructieve pad dat ze al volgt. Er is een moment in de film dat Tree in een wegwerplijn erkent dat haar vader de persoon die ze is geworden niet leuk zou vinden. Het is een zwakke reden om zijn telefoontjes te negeren. Maar als de jacht op haar moordenaar op gang komt en Tree in het ziekenhuis belandt, ontvangt ze röntgenfoto's die wijzen op extreme schade aan haar inwendige organen. Bij elke dood - en daaropvolgende wedergeboorte - draagt ​​ze het littekenweefsel bij zich. Het is een teken dat, ongeacht hoeveel ze vecht om haar trauma begraven te houden, de schade op de een of andere manier naar boven zal komen.

De onthulling van de seriemoordenaar was slechts een rode haring

Hoewel het ons niet ontgaat dat een als baby verklede moordenaar onze held op haar verjaardag wil vermoorden, duurt het niet lang daarvoor Happy Death Day's nummer één verdachte wordt onthuld: seriemoordenaar Joseph Tombs (Rob Mello).

Terwijl Tree eindelijk Carter in vertrouwen neemt en de jongen vertelt over de dood van haar moeder en de verbroken relatie met haar vader, kondigt een nieuwsbericht de opname van Tombs aan in het ziekenhuis, gunstig gelegen op haar universiteitscampus. Dit detail geeft Tree niet alleen een welkome hoop, het geeft het moordmysterie van het verhaal een duidelijke richtlijn voor verlossing en sluiting. Tree stukken samen een plan om Tombs in het ziekenhuis te confronteren - tijdens de black-out die elke nacht plaatsvindt - ervoor te kiezen hem te doden en de tijdlus voor eens en voor altijd te doorbreken. Zoals je mag verwachten, gaat het niet volgens plan.

In plaats van Tombs uit te schakelen, rent Carter naar binnen om Tree te helpen en wordt daarbij vermoord door de moordenaar. Dit laat onze held in een ongelukkige augurk achter: als ze Tombs vermoordt, sluit haar tijdlus en blijft Carter permanent dood, dus klimt ze naar de top van een klokkentoren en hangt zichzelf op. Uiteindelijk wordt onthuld dat Tombs niet eens de moordenaar is waar ze op jaagt. Maar deze scène toont de persoonlijke groei van Tree: ze pleegt onbaatzuchtig zelfmoord en redt daarbij Carters leven. In feite heeft Tree eindelijk het welzijn van iemand anders voor haarzelf gesteld.

Enkele serieuze papa-problemen

Aan het begin van Happy Death DayTree is met afschuw vervuld, hangt voorover en is in de war dat ze zich in Carters slaapzaal bevindt. Hij is niets anders dan een heer en de chemie was er duidelijk, maar Tree kiest ervoor om een ​​romantische relatie aan te gaan met haar getrouwde professor Gregory (Charles Aitken). Door haar eigen onopgeloste pijn zoekt ze troost bij een oudere man die technisch niet beschikbaar is, waardoor ze de macht krijgt terwijl het huwelijk van haar leraar op het spel staat.

Naarmate het verhaal evolueert, wordt het duidelijk dat Carter van alle mannen in Tree's leven de enige is die ze echt kan vertrouwen. Zodra ze hem in vertrouwen neemt, gelooft Carter haar tijdlus-theorie en geeft ze haar een eenvoudige basislijn voor relaties die ze sinds de dood van haar moeder mist. Menselijke connectie komt met communicatie en, door Carter's emotionele en fysieke steun, begint Tree haar ogen te openen voor de wereld om haar heen en de destructieve levensstijl die ze heeft geleefd. Een oppervlakkige barrière tussen een studentenfeest met een studentenclub en een nerdy schooljongen wordt dus doorbroken, wat Tree motiveert om eindelijk haar vader onder ogen te zien.

Om dat te zeggen Happy Death Day volgt een onverwachte verlossingsboog zou een understatement zijn. Het is een laatste horrorfilm in meisjesstijl over een slechte meid die goed maakt. Door steeds opnieuw te sterven, herontdekt Tree een waardering van het leven - wat resulteert in een heerlijke romance met Carter en de onvermijdelijke herverbinding met haar vervreemde vader.

Gewoon een oppervlakkige moordenaar in een oppervlakkige wereld

De moordenaar van Tree zat de hele tijd recht onder haar neus. In plaats van een grijze seriemoordenaar of stalker-ex, was haar jaloerse kamergenoot Lori (Ruby Modine) de boosdoener. Soms is een misdaad van passie niet het grote mysterie dat je denkt - soms kan een moord worden gepleegd om ongecompliceerde, domme redenen.

Vanaf het allereerste begin kreeg Tree een verjaardagscadeautje cadeau. En elke keer at onze held het nooit - tot het moment, dat wil zeggen, toen zij en Carter samenkwamen om de dood van seriemoordenaar Jeffrey Tombs te vieren. Zijn overlijden betekende tenslotte dat de tijdlus werd verbroken. Ze deelden een hap - en Tree stierf opnieuw.

In Tree's laatste confrontatie met Lori kwam aan het licht dat haar kamergenote van verpleegster Tombs oprichtte om de val te nemen voor de moord op Tree, allemaal omdat een man die Lori leuk vond, in plaats daarvan de hots voor Tree had. Deze hele onthulling voelt misschien een beetje een teleurstelling, maar het echte vlees van Happy Death Day bestaat niet in de missie van Tree om haar moordenaar te vinden - het zit echt in haar eigen interne strijd. Op dat vlak had Tree haar verlossing al gevonden en als je het vanuit dat perspectief bekijkt, werkt Lori als moordenaar redelijk goed.

Tree die haar kamergenoot uit het raam schopte, bood de fysieke actie die samenviel met het hoogtepunt van haar eigen emotionele reis. Ze schopte letterlijk haar oppervlakkige verleden eruit en ging verder op zoek naar een normaal, gelukkig bestaan.

Een impopulair alternatief einde

Het oorspronkelijke einde van de film bleek niet zo geknipt te zijn. Bij een vroege afsnijding Happy Death Day werd vertoond voor publiek, de climax van de film werd opgewacht door een stel boze kijkers. Volgens Landon zou de film eindigen met het opnieuw vermoorden van Tree, verwijzend naar de tijdlus die nooit werd gestopt. Onnodig te zeggen dat het publiek er niet in was.

'Ze waren zo pissig omdat ze zich verraden voelden', legde de directeur uit CinemaBlend. 'Ze hadden zoiets van,' Wacht, ze heeft al dit harde werk gedaan en al deze veranderingen aangebracht en ze is nu een beter persoon. En dan vermoord je haar weer? ' En dus omdat ik nog steeds de voldoening wilde hebben om mensen te laten denken: 'Oh god, het zal nooit eindigen' ... zo kwam ik op het einde dat nu in de film zit. '

Niet alleen de theatrale snit van het filmwerk, het einde laat het verhaal open voor een vervolg. 'Ik heb een vervolg in mijn hoofd, en het is zeker niet wat iemand verwacht, maar het zal heel logisch zijn', liet Landon doorschemerenThe Hollywood Reporter. 'En het zal veel vragen beantwoorden die in de eerste film voor mensen kunnen opduiken.'

Dat gezegd hebbende, het alternatieve einde zal worden opgenomen de bijzondere eigenschappen van Happy Death Day's home entertainment release, die op 16 januari 2018 in de winkels ligt.